published on 3/31/20, 7:00 PM
درس‌هایی که از کرونا گرفتم
سال‌ها پیش در جلسه ای در سازمان منطقه آزاد قشم در حضور مدیرعامل سازمان و تنی از اعضای شوراهای جزیره گفتم انقلاب نخست در توسعه از پیشرفت سیستم‌های فاضلاب شهری حاصل آمد، انقلاب دوم با توسعه صنعت خودرو، و انقلاب سوم اینترنت است و اکنون متاسفانه خوشحالم (!) که این ویروس ناپیدا به کمک انقلاب سوم توسعه آمده است.
کرونا به من گفت که نیاز ما آدمیان به این همه زیرساخت برای رفت‌وآمد چقدر بیهوده، تقلبی و ناپایدار بود. آیا بشر واقعن به این همه جاده و بزرگراه و پل و فرودگاه و بندر احتیاج داشت؟ ایمان دارم با وجود توسعه اینترنت و پهنای باندهای خوب حتا در دوردست‌های کشور (اگر دیگر بشود از این صفت استفاده کرد)، و به لطف همین ویروس کرونا ۲۰۱۹، دیگر نیازی به این همه ملاقات و گردهم آیی نداریم. گردهم آیی باید بماند برای شادمانی و مراسمٰ‌های خاص انسانی و شاید در حوزه‌های کاری دیگر نیازی به این همه جلسه گذاشتن نباشد.
در حوزه کاری خودمان یعنی حرفه مهندس مشاور سال‌هاست دیگر نیازی به ده‌ها بار بازدید از سایت نداریم چرا که عکس‌های ماهواره‌ای به کمک‌مان آمده‌اند. دیگر نیاز چندانی هم به خرید کاغذ در سایزهای گوناگون نداریم چون نقشه‌ها و گزارش‌ها را در قالب پی‌دی‌اف برای کارفرمایان و همکاران خود می‌فرستیم. اما در این بین هنوز بخش دولتی به دلایل قانونی وابسته به کاغذ است. هنوز مجبوریم اصل برگه مفاصا حساب، اصل برگه‌های مالیاتی، اصل چک یا حواله، اصل سند و غیره را به سازمان‌ها تسلیم کنیم و درست است که بسیاری از کارها بدون حضورمان در سایت هنوز امکان پذیر نیست مثل جراحی یا بستری بیماران، کشاورزی یا ساخت‌وساز.
اصلن شاید دیگر نیازی به تعطیلات آخر هفته نباشد وقتی بتوانم از کلبه‌ای محقر در ساحلی دور از آدمیان یا زیر یک درخت بلوط در دامنه یک کوه مکاتبات، طراحی و محاسبات یک پروژه را انجام دهم.
این اوضاع در بخش آموزش هم هست. شاید وقت آن رسیده که به جای هر روز فرستادن بچه‌هایمان به مدرسه و دانشگاه بهتر باشد هفت روز هفته را بین همه شاگردان تقسیم کنیم تا فقط برای رفع اشکال یا روابط اجتماعی هفته‌ای یک شبانه روز در مدرسه بمانند و زیر نظر مربیان خود چیزهای به مراتب بیشتر و عملی‌تری فرا گیرند.
چیزهای بسیاری هست که نیاز به تغییر دارد و در این بین کار جماعت آرشیتکت و برنامه‌ریز خلاقیت کردن است، به این پیشنهادها فکر کنیم و روی آنها کار کنیم، به دستگاه تصمیم‌گیری پیشنهاد بدهیم و خلاصه بگذاریم این طبیعت که به لطف این کرونای لعنتی دوست داشتی برای مدتی پاکیزه شده دوباره آلوده نشود.
